نکات کلیدی در پرورش جلبک ها
اگر در کشت و پرورش جلبک تان درگیر چالش هستید، این مقاله را از دست ندهید!
در بین ارگانیسم‌های مختلف، جلبک‌ها در نیازمندی های کشت مانند محیط کشت و روش‌های کشت متفاوت هستند. از این رو دانستن نکات کلیدی در رابطه با شیوه کار با آن‌ها می‌تواند ما را سریعتر به هدفمان برساند.
فرایند استریلیزاسیون
برای داشتن یک کشت با کیفیت برای مدت طولانی یا کوتاه، استریل کردن تمام وسایل و مواد مورد نیاز برای کشت و پرورش اهمیت پیدا می‌کند. استریل کردن به معنی انجام اقداماتی برای از بین بردن هرگونه میکروارگانیسم است. وسایلی مانند ظروفی کشت، پیپت، سر سمپلر، استوانه مدرج و محیط کشت ها باید در اتوکلاو به مدت 15 دقیقه با فشار 15 پوند استریل شوند.
انتخاب محیط کشت
کلید موفقیت در کشت جلبک، انتخاب محیط کشت مناسب با گونه جلبکی شماست. محیط کشت‌ها بر اساس هدف مورد نظر که می‌تواند تولید زیست توده زیاد، نگهداری طولانی مدت یا مشاهده مورفولوژی سلول باشد، متفاوت است. محیط کشت مناسب را می‌توانید از بخش محیط کشت‌های سایت آلگی پرشیا انتخاب نمائید.
فرایند کشت و پرورش جلبک اسپیرولینا
هنگامی که استوک جلبک مورد نظر خود را دریافت کردید و از بابت زنده ماندن آن خیال تان راحت شد و همچنین مواد و تجهیزات کشت را آماده و استریل کردید، نوبت به کشت دادن می‌رسد. برای ایجاد یک کشت جدید، از استوک جلبک مورد نظر به محیط کشت اضافه می‌کنیم به طوری که غلظت 5 درصد حاصل شود، یعنی به طور مثال، 5 میلی لیتر از استوک جلبک را به 95 میلی لیتر محیط کشت اضافه می‌کنیم تا در نهایت غلظت 5 درصد از جلبک مورد نظر به وجود آید. سپس ظرف کشت را در محیطی تمیز و با نور فلورسنت مهتابی برای 7 تا 10 روز قرار می‌دهیم تا جلبک‌‌مان رشد کند. هنگامی که جلبک رشد کرد و به غلظت مورد نظر رسید آن را در معرض نور ملایم‌تر ( نصف شدت نور قبلی) قرار می‌دهیم تا رشد آن کم شود و آماده نگهداری شود.
نگهداری جلبک
به محض دریافت استوک جلبک، باید سریعا بسته باز شود و در محیط خنک و با نور معمولی اتاق قرار گیرد. بهترین زمان برای استفاده از استوک جلبک تا 3 روز پس از تحویل است.
مدت نگهداری جلبک‌ها در گونه های مختلف متفاوت است. قانون کلی به این صورت است که برای نگهداری طولانی مدت جلبک‌های متحرک هر 3 یا 4 ماه یکبار باید یک کشت جدید از آن داده شود اما اگر جلبک به صورت رشته‌ای یا تک سلولی غیر متحرک است، می‌توان هر 6 ماه یکبار کشت جدید داد. برای کشت مجدد باید از همان محیط کشتی استفاده کرد که قبلا جلبک در آن کشت داده شده است. برای نگهداری طولانی مدت جلبک‌ها، استفاده از محیط کشت‌های جامد آگار دار بهترین گزینه هستند. نکته‌ای که باید در این بخش توجه داشته باشید، کار کردن به صورت استریل است، زیرا محیط کشت‌های جامد بسیار حساس به آلودگی هستند. برخی از جلبک‌ها در محیط آگار دار رشد نمی‌کنند و بهتر است آن‌ها را در محیط مایع کشت داد. در نهایت جلبک‌های کشت داده شده را در دمای یخچال و با نور کم نگهداری کنید.
آب
آب یکی از اصلی ترین عناصر مهم در پرورش جلبک است، پس باید به کیفیت آن توجه کرد. آب مقطر و آب چشمه برای پرورش جلبک مناسب است. اگر از آب‌های موجود در طبیعت مانند آب چشمه یا رودخانه استفاده می‌کنید بهتر است با زغال فعال فیلتر شود. برای جلبک‌های آب شور، باید از آب دریا جهت پرورش استفاده کرد. رشد جلبک در آب دریا بسته به نوع روش استریل کردن کیفیت‌های متفاوتی ایجاد می‌کند. ضعیف‌ترین رشد جلبک، در آب دریا استریل شده به وسیله اتوکلاو حاصل می‌شود. جلبک ها در آب دریا پاستوریزه شده، رشد خوبی دارند و بهترین رشد جلبک‌ها در آب دریایی است که با فیلتر استریل شده است.
نوردهی
بهترین نور برای رشد جلبک‌ها نور مهتابی است. لامپ‌ها رشته ای یا نور مستقیم خورشید به دلیل تولید گرما برای کشت جلبک مناسب نیست اما اگر مجبور به استفاده از نور خورشید هستید بهتر است از سایبان پارچه ای برای جلوگیری از تابش مستقیم استفاده کنید. سیانوباکترها در حضور نور شدید سفید می‌شوند.
جلبک‌ها وقتی بهترین رشد خود را دارند که یک دوره تاریکی در شبانه روز بگذرانند. اگر قصد رشد کوتاه مدت و سریع را دارید حالت 16 ساعت روشنایی و 8 ساعت تاریکی بسیار مناسب است. برای رشد طولانی مدت حالت 12 ساعت روشنایی، 12 ساعت تاریکی پیشنهاد می‌شود. برای تنظیم روشنایی می‌توان از یک تایمر برق کمک گرفت.
دما محیط
محدوده دمایی مناسب برای اکثر جلبک‌ها 15 تا 25 درجه سانتی گراد است. از دمای 30 درجه سانتی گراد به بالا احتمال مرگ جلبک وجود دارد.
